ΕΝΤΟΜΑ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ

Από μικρός το ήθελα πολύ να γίνω.

Αλλά δεν έγινα.

Κι έτσι η κοινωνία έχασε έναν.

Μακάρι να έτρεχα κυνηγημένος

μέσα στη σιγαλιά της βαμβακοφυτείας

αλλά ποτέ δεν βρήκα θάρρος

να αψηφήσω το μαστίγιο.

Κι έτσι αποφάσισα πως δεν υπήρχε

ούτε μαστίγιο, ούτε αλυσίδες..

έφτιαξα το καρότο στο μυαλό μου

βλέποντας πολύχρωμες διαφημίσεις.

Κι έτσι, από μικρός που τό ’θελα να γίνω

ποτέ δεν έγινα

και πάντα η κοινωνία χάνει κι έναν.

Η άσπρη λάμπα του ουρανού

μας κάνει να ιδρώνουμε.

Η κίτρινη μας φέρνει ύπνο κι όνειρα και σκέψεις.

Γι’ αυτό κι όλες οι λάμπες φτιάχνονται άσπρες.

Τις φτιάχνουν για μας οι ιδρωτοφάγοι.

Όταν στο λέω απλά, δεν το καταλαβαίνεις.

Δεν θέλω πια να καταλάβεις, σε βαρέθηκα!

Ας φάμε τα σκατά από το ίδιο τσουκάλι

εγώ ας τα βλέπω όπως είναι κι εσύ σαν γιορτινό τραπέζι

-όπως και να έχει θα τα φάμε-

Δώσαμε ραντεβού γύρω απ’ τον ήλιο

σε μια σφαίρα που τρέχει με ταχύτητα

κι από τον ίλιγγο που νιώσαμε

γίναμε χιμπατζήδες και δεινόσαυροι

κι όχι αυτό που έπρεπε να γίνουμε. Θεοί.

Την επόμενη φορά, ας δώσουμε ραντεβού με την Ιστορία.

Μπορεί να είμαστε τυχεροί και να γίνουμε

τυφλά, κουφά έντομα των σπηλαίων

μέσα στη σούπα Της.

Δεν θα δούμε ούτε θ’ ακούσουμε την κατάντια μας

κι ούτε που θα μας νοιάζει αλήθεια,

αφού θα έχουμε πνιγεί.

Και κάτι τελευταίο πριν τις διαφημίσεις:

Όποιος από μικρός το ήθελε πολύ να γίνει

αλλά δεν έγινε

κι η κοινωνία μ’ αυτόν τον τρόπο έχασε έναν,

αν αγοράσει απ’ τον Δικό μας Θάνατο θα έχει

30% έκπτωση κι εγγύηση για ένα χρόνο..